Koncert na ekranie. André Rieu. Wesołych Świąt! Najnowszy koncert bożonarodzeniowo-noworoczny

Zobacz z najbliższymi nowy bożonarodzeniowo-noworoczny koncert André Rieu i jego Orkiestry Johanna Straussa! Najnowsze kinowe widowisko króla walca nosi tytuł „Wesołych Świąt!” i przeniesie Was w prawdziwie magiczny świat świątecznej muzyki i radości. Usłyszycie najpiękniejsze kolędy, cudowne walce i polki oraz bożonarodzeniowe hity. A Emma Kok zaśpiewa dla Was „Mam tę moc” z filmu „Kraina lodu”. To wszystko i inne muzyczne niespodzianki rozgrzeją Wasze serca i wprowadzą Was w atmosferę Bożego Narodzenia oraz Nowego Roku.

Boże Narodzenie i Nowy Rok od zawsze były ulubionym czasem André. Nic więc dziwnego, że z ogromną radością dzieli się on co roku swoim wyjątkowym świątecznym show, nie tylko z publicznością, która na żywo podziwia jego grudniowe występy w Maastricht, ale także z widzami zgromadzonymi w kinach całego świata. To sprawia, że jego świąteczne koncerty ogląda milionowa publiczność.

Maestro wraz ze swoją fenomenalną Orkiestrą Johanna Straussa jak zawsze przygotował widowisko pełne ciepła, śmiechu i emocji. Wśród zaproszonych gości znalazła się fenomenalna Emma Kok, która już podbiła serca publiczności na całym świecie. Na estradę zaś wkroczy 400-osobowa orkiestra dęta, która wykona tradycyjną pieśń „Go Tell It on the Mountain”. Muzycy ci także wesprą swym majestatycznym brzmieniem Annę Reker, która zaśpiewa kolędę „Dzwoneczków dźwięk”.

To coś więcej niż zwykły świąteczny koncert. To pełne muzycznych prezentów i przesycone magiczną atmosferą Bożego Narodzenia kinowe wydarzenie, które na długo pozostanie w pamięci Twojej i Twoich najbliższych.

Uwaga! W repertuarze od 8 grudnia (poniedziałek)

Po czternastu latach odsiadki Anker wychodzi z więzienia z jednym celem: odzyskać zrabowaną fortunę. Problem w tym, że łup ukrył jego brat – Manfred ( Mads Mikkelsen ), który dziś przedstawia się jako John Lennon i dryfuje we własnym świecie zaburzonej tożsamości. Dla brutalnego, impulsywnego Ankera krucha psychika Manfreda to pole minowe – a zarazem jedyna droga do celu.

Na tropie zaginionych pieniędzy bracia trafiają na ekipę osobliwych wyrzutków, którzy zamiast pomóc, tylko komplikują sprawy. Aby odzyskać fortunę, Anker musi reaktywować legendarny zespół The Beatles – bo tylko John Lennon zna miejsce ukrycia łupu.

„Ostatni wiking” to szalona, pełna absurdu jazda bez trzymanki przez przeszłość, popękaną psychikę, braterską lojalność i świat, w którym logika przestała obowiązywać.

Nagrodzony Oscarem reżyser Anders Thomas Jensen po raz kolejny udowadnia, że w duecie z Madsem Mikkelsenem tworzy filmy kultowe.

Już w sprzedaży!

Co by się stało, gdyby można było zobaczyć swoje życie z innej perspektywy? Zarówno dobre, jak i złe czyny wraz ze wszystkimi ich konsekwencjami? W pełnym świetle prawdy? Tak jak widzi je… Bóg? Jak wpłynęłoby to na twoje dalsze życie, wybory, relacje z innymi?

Wielkie ostrzeżenie to więcej niż film – to duchowe doświadczenie! Przeżycie, które zmienia spojrzenie na siebie i prowokuje do głębokiej refleksji. Obraz Juana Tameza opowiada o ludziach, którzy nagle i niespodziewanie doświadczyli łaski „oświecenia sumienia”, czyli stanu, gdy w jednej chwili zobaczyli wszystkie popełnione w życiu grzechy i ich skutki oraz poznali, w jakim miejscu drogi do zbawienia czy też zatracenia znajdują się obecnie. To bolesne, a jednocześnie oczyszczające wydarzenie, pokazujące prawdę o życiu w pełnym świetle, radykalnie odmieniło bohaterów filmu. Jednak ich nieprawdopodobna historia to zaledwie zapowiedź…

Twórcy filmu sięgają do mistycznych przekazów zapowiadających globalne, nadprzyrodzone wydarzenie, mające objąć całą ludzkość. Według tych proroctw nadejdzie jedna chwila, w której wszyscy ludzie na świecie, niezależnie od wyznania, otrzymają łaskę „oświecenia sumienia”. Ten moment nazwano „wielkim ostrzeżeniem”.

Springsteen: Ocal mnie od nicości napisy. Cykl: Muzyka w roli głównej. W repertuarze tylko 7 grudnia.

Zapraszamy na wyjątkowy cykl filmowy ’Muzyka w roli głównej’, który zabierze Państwa w fascynującą podróż po świecie kina, gdzie muzyka gra pierwsze skrzypce. Przygotujcie się na niezapomniane wieczory pełne wzruszeń, emocji i dźwięków, które na długo pozostaną w Waszej pamięci.

Podczas naszych spotkań zaprezentujemy starannie wyselekcjonowane filmy, w których muzyka nie jest jedynie tłem, ale integralną częścią opowieści.

Kolejny seans już 7 grudnia o godz. 19.30!

Springsteen: Ocal mnie od nicości to film o powstawaniu albumu Nebraska Bruce’a Springsteena z 1982 roku. Produkcja ukazuje moment, gdy młody muzyk, stojąc u progu światowej sławy, próbował pogodzić presję sukcesu z demonami przeszłości. Album powstał w przełomowym okresie życia muzyka i uchodzi dziś za jedno z jego najbardziej ponadczasowych dzieł. Surowa, przejmująca, akustyczna płyta jest pełna historii ludzi zagubionych, szukających sensu i nadziei.

W roli Bruce’a Springsteena występuje Jeremy Allen White. Reżyserem filmu jest Scott Cooper, który także napisał scenariusz w oparciu o książkę Deliver Me from Nowhere autorstwa Warrena Zanesa. W filmie zobaczymy również: Jeremy’ego Stronga jako wieloletniego przyjaciela i menedżera Springsteena, Jona Landaua; Paula Waltera Hausera jako technika gitarowego, Mike’a Batlana; Stephena Grahama jako ojca Springsteena, Douga; Odessę Young jako ukochaną, Faye; Gaby Hoffman jako matkę Springsteena, Adele; Marca Marona jako Chucka Plotkina oraz Davida Krumholtza jako przedstawiciela Columbii, Ala Tellera. Za produkcję odpowiadają: Scott Cooper, Ellen Goldsmith-Vein, Eric Robinson i Scott Stuber. Producentami wykonawczymi są: Tracey Landon, Jon Vein oraz Warren Zanes.

W repertuarze tylko 7 grudnia.

Ulica w centrum Warszawy. Arjun Talwar, który wyemigrował tutaj dekadę temu z Indii, wciąż zmaga się z poczuciem wyobcowania. Wilcza nie ułatwia mu zadania. Chcąc się zasymilować, reżyser zaczyna filmować swoich sąsiadów, co niejednokrotnie wystawia ich relacje na próbę. Mimo to Arjun nie ustaje w wymyślaniu kolejnych sposobów na zbliżenie dwóch światów.
Światowa premiera Listów z Wilczej odbyła się na Berlinale, międzynarodowa na kopenhaskim CPH:DOX, a polska na Millennium Docs Against Gravity, gdzie film zdobył Nagrodę Stowarzyszenia Kin Studyjnych w Konkursie Polskim. Tytuł kontynuuje trasę festiwalową z sukcesami, mając na koncie już kolejne nagrody, w tym te najważniejsze, bo od publiczności.

Tylko jeden seans 6 grudnia!

„Droga do Vermiglio” to poruszająca rodzinna saga, uhonorowana Wielką Nagrodą Jury na festiwalu w Wenecji oraz 6 statuetkami prestiżowej nagrody David di Donatello – włoskiego odpowiednika Oscara. Ten oszałamiający wizualnie dramat stał się jednym z największych wydarzeń włoskiego kina ostatnich lat. Reżyserka Maura Delpero – czerpiąc inspirację z historii własnej rodziny – tworzy intymną, ale uniwersalną opowieść o miłości, zdradzie, przemijaniu i nadziei. Osadzony w surowym, a zarazem przepięknym krajobrazie włoskich Alp film przenosi widzów do roku 1944, ukazując życie zamkniętej społeczności w cieniu wielkiej historii.

Ostatnie miesiące II wojny światowej. Spokojne życie mieszkającej w górskiej wiosce Vermiglio rodziny zakłóca pojawienie się młodego żołnierza, który dezerteruje z armii i szuka schronienia z dala od wojennego frontu. Mężczyzna nawiązuje romans z najstarszą córką miejscowego nauczyciela. Ich związek staje się katalizatorem przemian, zarówno w samej rodzinie, jak i w lokalnej społeczności, ujawniając długo skrywane emocje, tajemnice i konflikty.

„Droga do Vermiglio” jest jak pocztówka wysłana w przyszłość, gdzie pod śniegiem, kostiumem i pieczołowicie oddanymi detalami surowej egzystencji kryje się porywająca, żywa i przejmująca historia o tym, jak odległe zdarzenia i decyzje wpływają na nas tu i teraz. Dzięki zniuansowanym postaciom, wyjątkowym zdjęciom ukazującym zapierające dech w piersi alpejskie krajobrazy oraz subtelnej narracji Delpero tworzy kino, które zapada głęboko w pamięć – ciche, ale niezwykle mocne. Rytm zmieniającej się przyrody oddają towarzyszące bohaterom nokturny Fryderyka Chopina oraz „Cztery pory roku” Vivaldiego. Ta subtelnie zrealizowana opowieść jest emocjonalną podróżą przez ludzkie wybory i ich konsekwencje, które definiują nasze życie.

W repertuarze od 5 grudnia.

Trzecia część wielkiego kasowego przeboju, który pokochały miliony widzów na całym świecie, w reżyserii twórcy hitów „UNCHARTED” i „VENOM”.

Czterej Jeźdźcy powracają w nowej, spektakularnej odsłonie, a wraz z nimi młode pokolenie speców od iluzji na najwyższym poziomie!

Błyskotliwa intryga, niesamowite efekty specjalne, porywające sceny akcji i silna dawka humoru.

Legendarni Czterej Jeźdźcy łączą siły z grupą młodych, zbuntowanych iluzjonistów, by dokonać zuchwałej kradzieży bezcennego diamentu i pokrzyżować szyki międzynarodowej organizacji przestępczej.

PREMIERA. W repertuarze od 5 grudnia.

Poruszająca, brutalnie prawdziwa, lecz niepozbawiona czułości, historia walki o marzenia, rodzinę i miłość, autorstwa jednego z najciekawszych polskich reżyserów – Macieja Sobieszczańskiego („Zgoda”, „Performer”). „Brat” to opowieść o kruchej kobiecie, która musi znaleźć w sobie siłę, by przeprowadzić synów przez trudny czas dojrzewania bez ojca, ocalić ich niewinność i dać sobie szansę na osobiste szczęście. W filmie występują Agnieszka Grochowska, Julian Świeżewski, Tomasz Schuchardt i Jacek Braciak, a po raz pierwszy na ekranie pojawiają się zjawiskowi Filip Wiłkomirski i Tytus Szymczuk.

„Brat” to poruszająca opowieść o kobiecie i rodzinie wystawionej na próbę w świecie przemocy, niespełnionych ambicji i narastającego chaosu. 14-letni Dawid opiekuje się młodszym bratem i próbuje sprostać oczekiwaniom matki, która chce wyrwać się z toksycznej przeszłości i zacząć od nowa, bez męża osadzonego w więzieniu. Choć chłopak ma talent i siłę, to w codzienności rozpiętej między szkołą, domem i ulicą coraz trudniej mu zachować kontrolę. Wszystko komplikuje się jeszcze bardziej, gdy w ich życie wkracza Konrad – jedyny dorosły, któremu Dawid naprawdę ufa. To jednak dopiero początek burzliwych wydarzeń, które mogą ostatecznie rozbić tę rodzinę… albo ją ocalić

W repertuarze od 5 grudnia.

Kiedy w tętniącym życiem Zwierzogrodzie pojawia się tajemniczy gad, miasto pogrąża się w chaosie. Detektywi Judy Hopps i Nick Bajer stają przed najtrudniejszą sprawą w swojej karierze. Trop prowadzi ich do nieznanych, fascynujących zakątków miasta, gdzie będą musieli działać pod przykrywką. Ich relacja zostaje wystawiona na próbę, a stawka rośnie z każdą chwilą.

W repertuarze od 28 listopada.

„Piernikowe serce” to świąteczna komedia romantyczna z dużą dawką humoru, emocji i aromatu pierników!Pachnie cynamonem, rozbrzmiewa śmiechem i rozgrzewa serca nawet najbardziej skłóconych bohaterów. Justyna i Czarek wracają z synem do rodzinnego domu w Toruniu, gdzie czeka ich nie tylko konfrontacja z przeszłością, ale też szansa na nowy początek. Dagmara, próbuje spełnić marzenie zmarłego ojca i otworzyć kawiarnię, choć życie nieustannie rzuca jej kłody pod nogi. Samanta i Paweł, sąsiedzi z temperamentem, wnoszą do tej układanki mnóstwo koloru, energii i nieoczekiwanych zwrotów akcji. To film o rodzinie, miłości i drugich szansach. O tym, że nawet jeśli wszystko się sypie, święta potrafią posklejać to, co najważniejsze.

Bo przecież w święta wszystko jest możliwe — nawet cud.

Ruszyły zapisy! Zapisz grupę przedszkolną lub klasę do 20. edycji projektu Edukacja Młode Horyzonty.

W poprzednim roku  Wejherowskim Centrum Kultury projekt zrealizowało aż 28 grup przedszkolnych i klas 1-3. W seansach uczestniczyło każdego miesiąca blisko 650 osób młodych widzów i 69 nauczycieli z Wejherowa oraz okolic.  Ogromnie nas to cieszy i wierzymy, że poprzez oglądane filmy możemy rozpoczynać dyskusje dotyczące ważnych tematów, wartości oraz współczesnych wydarzeń.

Projekt Edukacja Młode Horyzonty to comiesięczne projekcje 14 filmów, realizowanych w ramach 2 cykli tematycznych. W programie znajdziecie Państwo kilka nowych tytułów – m.in. filmy Świąteczne opowieści Astrid Lindgren –zestaw, Wielka przygoda Niny, Fantastyczny Angelo

JAK WYGLĄDA REALIZACJA PROGRAMU?

Program Edukacja Młode Horyzonty to łącznie siedem spotkań, odbywających się od października do kwietnia. Na każde spotkanie składają się następujące elementy:

1. Prelekcja (ok. 15 minut)
2. Projekcja filmu

Do każdego z filmów dostępne są również dodatkowe materiały dydaktyczne, do wykorzystania we własnym zakresie w ramach lekcji. Chętnie je Państwu udostępnimy drogą elektroniczną.

Zachęcamy do uczestnictwa we wszystkich siedmiu spotkaniach, tworzących pełny cykl edukacyjny.

ILE TO KOSZTUJE?

Bilety (kupowane każdorazowo na pojedynczy seans)
BILET: 13 zł

Niewykorzystane bilety nie podlegają zwrotowi. W przypadku, gdy grupa nie będzie mogła uczestniczyć w danym seansie, postaramy się – w miarę możliwości – zaproponować inny termin.

Program pozostaje w zgodzie z podstawą programową MEN na wszystkich poziomach edukacji oraz z aktualnymi kierunkami polityki oświatowej państwa, zaś towarzyszące mu materiały dydaktyczne stanowią pomoc dla nauczycieli i edukatorów w jej realizacji

Formularz zgłoszeniowy dostępny na stronie panel.nhef.pl/zgloszenie

W JAKICH TERMINACH ODBYWAJĄ SIĘ POKAZY?

Pokazy będą odbywać się w różne dni tygodnia w godzinach porannych (najczęściej o godzinie 10.30). Wstępne terminy pokazów dostępne są w formularzu zgłoszeniowym.

Ostateczne terminy projekcji są zależne od frekwencji w poszczególnych cyklach.

NASZE CYKLE:

Przedszkole

Chodzę do kina

październik
Kacper i Emma – najlepsi przyjaciele / czas trwania filmu: 74 minuty
08.10.2025 / 10:30

listopad
Pettson i Findus – wielka wyprowadzka / czas trwania filmu: 81 minut
12.11.2025 / 10:30

grudzień
Świąteczne opowieści Astrid Lindgren (tylko stacjonarnie) NOWOŚĆ!!! / czas trwania filmu: 47 minut
10.12.2025 / 10:30

styczeń
Kicia Kocia pod choinkę (tylko stacjonarnie) / czas trwania filmu: 42 minuty
07.01.2026 / 10:30

luty
Mama Mu wraca do domu / czas trwania filmu: 63 minuty
11.02.2026 / 10:30

marzec
Najlepsze urodziny królika Karola / czas trwania filmu: 75 minut
11.03.2026 / 10:30

kwiecień
Basia. Radzę sobie! – zestaw 5 (tylko stacjonarnie) / czas trwania filmu: 53 minuty
08.04.2026 / 10:30

Szkoła podstawowa – klasy 1-3

Filmowi bohaterowie

październik
Halvdan – prawie wiking / czas trwania filmu: 91 minut
22.10.2025 / 10:30

listopad
Pati i klątwa Posejdona / czas trwania filmu: 96 minut
26.11.2025 / 10:30

grudzień
Gwiazdka Klary Muu / czas trwania filmu: 69 minut
17.12.2025 / 10:30

styczeń
Jak ocalić smoka / czas trwania filmu: 82 minuty
14.01.2026 / 10:30

luty
Wielka przygoda Niny NOWOŚĆ!!! / czas trwania filmu: 79 minut
25.02.2026 / 10:30

marzec
Fantastyczny Angelo NOWOŚĆ!!! / czas trwania filmu: 84 minuty
25.03.2026 / 10:30

kwiecień
Biuro detektywistyczne Lassego i Mai. Tajemnica skorpiona / czas trwania filmu: 83 minuty
22.04.2026 / 10:30

KONTAKT

W razie pytań lub wątpliwości zachęcamy do kontaktu z kasy@wck.org.pl

PREMIERA. W repertuarze od 21 listopada.

Grupa nastoletnich ministrantów, sfrustrowana obojętną postawą dorosłych i instytucji Kościoła wobec niesprawiedliwości społecznej, postanawia wdrożyć własny, nietypowy plan odnowy moralnej. Uzbrojeni w młodzieńczy bunt i własną interpretację Pisma Świętego zakładają podsłuch… w konfesjonale, aby lepiej poznać swoich sąsiadów. Zamaskowani niczym Zorro i z ambicjami na miarę Robin Hooda, stają się sędziami w swoim osiedlowym świecie, pomagając potrzebującym i wymierzając kary za grzechy. Jednak ich misja zamienia się w niebezpieczną grę, a chłopcy, stosując własny, idealistyczny kodeks honorowy, zaczynają balansować na cienkiej granicy między dobrem a złem. Prawdziwe życie blokowiska miesza się z misją wprost z komiksów o superbohaterach, ale zamiast peleryn, bohaterowie noszą komże.

Film balansuje między dramatem a czarnym humorem, a jego styl przypomina bardziej rapowy manifest niż szkolną katechezę. „Ministranci” to kino, które nie boi się zadawać trudnych pytań o religię, wspólnotę, winę i odkupienie — ale robi to bez kaznodziejstwa, a z luzem, emocją i mocą autentycznego przekazu.

PREMIERA. W repertuarze od 21 listopada.

Elphaba (Cynthia Erivo), obecnie demonizowana jako Zła Czarownica z Zachodu, żyje na wygnaniu, ukryta w lesie Oz, desperacko próbuje ujawnić prawdę o Czarodzieju (Jeff Goldblum).

Tymczasem Glinda (Ariana Grande) stała się symbolem Dobra dla Oz, mieszka w pałacu w Szmaragdowym Mieście i korzysta z przywilejów sławy i popularności. Zgodnie z instukcjami Madame Morrible (laureatka Oscara® Michelle Yeoh), Glinda służy Oz , zapewnia mieszkańców, że wszystko jest w porządku pod rządami Czarodzieja.

Wraz z rosnącą sławą Glinda przygotowuje się do ślubu z księciem Fiyero ( Jonathan Bailey, nominowany do Emmy i SAG ) . Jednak dręczy ją rozłąka z Elphabą. Próbuje doprowadzić do pojednania między Elphabą a Czarodziejem, lecz jej wysiłki zakończą się fiaskiem, pogłębiając przepaść między przyjaciółkami.

Glinda i Elphaba będą musiały po raz ostatni się zjednoczyć. Ich niezwykła przyjaźń stanie się osią, od której zależy ich przyszłość. By odmienić siebie i całe Oz na dobre, będą musiały obdarzyć się wzajemnym zaufaniem i empatią.

PREMIERA. W repertuarze od 21 listopada.

Elektryzujący thriller o rodzinie poddanej dramatycznej próbie w czasach, których nadejścia nikt się nie spodziewał.

Gdy pewnego pięknego popołudnia podczas przyjęcia z okazji 25-ej rocznicy ślubu, syn Ellen i Paula przedstawia im swoją nową dziewczynę, nikt nie podejrzewa, że to początek końca tej szczęśliwej rodziny. Owa nowa narzeczona to Liz, dawna studentka Ellen, wydalona przed laty z uczelni za radykalne poglądy. Pod uroczą powierzchownością skrywa wielkie ambicje, ale żadnych skrupułów. Z każdą kolejną rocznicą wpływ Liz na rodzinę staje się coraz większy i coraz bardziej destrukcyjny, a wylansowana przez nią nowa ideologia nazywana „Zmianą” zdobywa coraz szerszy rozgłos. Skrywane dotąd rodzinne konflikty nabierają nowej mocy, podczas gdy kraj staje nad krawędzią przepaści.

Pierwszy zrealizowany w Hollywood film JANA KOMASY, reżysera nominowanego do OSCARA „BOŻEGO CIAŁA”, a także hitów „MIASTO 44” i „SALA SAMOBÓJCÓW”.

PREMIERA. W repertuarze od 21 listopada.

Elphaba (Cynthia Erivo), obecnie demonizowana jako Zła Czarownica z Zachodu, żyje na wygnaniu, ukryta w lesie Oz, desperacko próbuje ujawnić prawdę o Czarodzieju (Jeff Goldblum).

Tymczasem Glinda (Ariana Grande) stała się symbolem Dobra dla Oz, mieszka w pałacu w Szmaragdowym Mieście i korzysta z przywilejów sławy i popularności. Zgodnie z instukcjami Madame Morrible (laureatka Oscara® Michelle Yeoh), Glinda służy Oz , zapewnia mieszkańców, że wszystko jest w porządku pod rządami Czarodzieja.

Wraz z rosnącą sławą Glinda przygotowuje się do ślubu z księciem Fiyero ( Jonathan Bailey, nominowany do Emmy i SAG ) . Jednak dręczy ją rozłąka z Elphabą. Próbuje doprowadzić do pojednania między Elphabą a Czarodziejem, lecz jej wysiłki zakończą się fiaskiem, pogłębiając przepaść między przyjaciółkami.

Glinda i Elphaba będą musiały po raz ostatni się zjednoczyć. Ich niezwykła przyjaźń stanie się osią, od której zależy ich przyszłość. By odmienić siebie i całe Oz na dobre, będą musiały obdarzyć się wzajemnym zaufaniem i empatią.

W repertuarze od 21 listopada.

Młoda mysz, Edzia pomaga swojemu tacie w prowadzeniu wesołego miasteczka. Od dziecka jednak marzy, by zostać kierowczynią wyścigową. Gdy zbliża się 50. rocznica Grand Prix Europy, Edzia dostrzega wspaniałą okazję, aby urzeczywistnić swoje marzenia i uratować podupadający biznes ojca. Spotkanie z jej idolem, mistrzem kierownicy Edem, dodaje jej skrzydeł i odwagi do podjęcia śmiałego kroku. Edzia, zachęcona przez zgraną ekipę przyjaciół, bierze kierownicę w swoje łapki i staje do szalonej rywalizacji. To będzie pełna przygód, ostrych zakrętów i niespodziewanych wybojów jazda po bandzie. Czy Edzia i jej auto będą mieć dość mocy, by dotrzeć zwycięsko do mety?

Klub Filmowy „Dobre miejsce” zaprasza na kolejne projekcje we wrześniu

8.11 godz. 11.00  sala Casino
19.11 godz. 19.00 sala konferencyjna
26.11 godz. 19.15 sala konferencyjna

Bilety do nabycia przed seansem

Retrospektywa Akiry Kurosawy: Droga przez czas. Bilety już w sprzedaży.

W dniach 16 listopada – 14 grudnia zapraszamy razem z Stowarzyszeniem Kin Studyjnych i Awareness Distribution na przegląd filmów AKIRY KUROSAWY: Droga przez czas.

Nazwisko Akiry Kurosawy przywołuje mitologię i wielkość powojennej japońskiej kultury: moment, kiedy świat zachwycił się bogactwem i różnorodnością dalekowschodniego kina. Nazywany często generałem lub cesarzem, Kurosawa zajmował w tym krajobrazie miejsce szczególne. Z jednej strony, wiele swoich dzieł poświęcił krytyce feudalnego dziedzictwa kraju i powojennym japońskim bolączkom, co czyni go twórcą bez mała narodowym. Z drugiej – zasięg jego kina i skala jego zainteresowań znacząco wykraczały poza japońskie wyspy. William Szekspir, Fiodor Dostojewski, kino Bengalczyka Satyajita Raya i dramaty Maksyma Gorkiego to tylko niektóre z inspiracji, jakie przetwarzał w swoich filmach. W porównaniu z pozostałymi gigantami klasycznego kina japońskiego, Kenjim Mizoguchim i Yasujirō Ozu, Kurosawa jawi się jako twórca najskuteczniej łączący lokalne inspiracje z zachodnim kanonem i humanistycznymi wartościami.

W latach 40. i 50. Kurosawa był niezwykle aktywnym reżyserem, realizując średnio jeden film rocznie. Na tle japońskiej branży tego okresu, działającej w ramach niezwykle prężnego systemu studyjnego, nie było to niczym niezwykłym (w samym 1954 roku na ekrany trafiło blisko 400 japońskich filmów!). Taka częstotliwość pracy pozwalała testować rozmaite tematy i konwencje. Choć Kurosawę od początku ciągnęło do filmów osadzonych w przeszłości, po wojnie kręcił też opowieści realistyczne, nierzadko o lekkim zabarwieniu propagandowym. Dopiero jednak premiera osadzonego w XII wieku „Rashomona” z 1950 roku sprawiła, że reżyser zyskał sławę międzynarodową i na dobre zaczął być kojarzony z obrazami średniowiecznej, feudalnej Japonii. To wcielenie Kurosawy wspaniale wybrzmiewa w programie przeglądu zorganizowanego przez Stowarzyszenie Kin Studyjnych: oprócz „Rashomona” zobaczymy dwa inne arcydzieła historyczne Kurosawy z lat 50., czyli „Siedmiu samurajów”, bodaj jego najsłynniejszy film, oraz szekspirowski „Tron we krwi”.

We wszystkich trzech w główną rolę wcielił się Toshiro Mifune: ulubiony aktor Kurosawy, którego intensywną współpracę z reżyserem można porównać do artystycznego tandemu Andrzej Wajda-Daniel Olbrychski. Mifune gra w filmach Kurosawy w różnych rejestrach – ekspresyjnym w „Rashomonie”, na poły komicznym w „Siedmiu samurajach” – i idealnie uosabia rozedrgany typ bohatera przednowoczesnej Japonii: kraju rozrywanego wojnami, bratobójczymi spiskami oraz ostrymi kontrastami społecznymi. Epickie freski Kurosawy z lat 50. to jedne z najpiękniejszych czarno-białych filmów w historii kina, łączące dynamizm z malarskością, pełne atmosfery obrazy przyrody z wyrafinowanymi kostiumami i scenografią. Reżyser współpracował przy nich z najlepszymi autorami zdjęć w branży: Kazuo Miyagawą i Asakazu Nakaiem.

Dwa kolejne filmy w przeglądzie SKS pochodzą z późnego okresu twórczości Kurosawy. Niegdysiejszy cesarz japońskiego kina zmagał się od lat 60. ze znalezieniem finansowania swoich filmów, rozpadem japońskiego systemu studyjnego, zmieniającymi się gustami widowni. Zarówno „Dersu Uzała” jak i „Ran” to wyjątkowe filmy stworzone jakby na przekór tym przeciwnościom losu. Pierwszy jest jedynym filmem Kurosawy bez dialogów w języku japońskim: zrealizowanym w Związku Radzieckim peanem na cześć nieokiełznanej przyrody. Drugi to summa jego dorobku, projekt wieńczący kilkadziesiąt lat kina samurajskiego, którego Kurosawa, obok Masakiego Kobayashiego, pozostaje niekwestionowanym mistrzem. Droga od „Rashomona” do „Ran” jest wędrówką od tworzonego z zapałem nowatorskiego kina do majestatycznego fresku, w którym widz przyjmuje zdystansowaną boską perspektywę i podziwia wizualne kompozycje stworzone przez generała panującego nad każdym aspektem swojego przedsięwzięcia.

Filmy Kurosawy, pochodzącego z rodziny samurajów, układają się w niepowtarzalny ekranowy kodeks bushidō, który otrzymuje w jego ujęciu zarówno apoteozę, jak i miażdżącą krytykę. Zapraszamy do fascynującego świata, w którym genialne rzemiosło łączy się wizjonerskim, zapierającym dech epickim nerwem.

Sebastian Smoliński

Organizatorzy: Stowarzyszenie Kin Studyjnych, Awareness Distribution

Partnerzy: Filmweb, KINO, Pełna sala, SpoilerMaster – Podcast do słuchania po seansie, Artpost, Magazyn Torii, Muzeum Azji i Pacyfiku, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Ceramika Balena, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Mojeekino.pl

Opracowanie tekstów: Sebastian Smoliński

Projekt graficzny: Katarzyna Kaffka

Spot: Paweł Mozolewski

16.11 Rashomon
Mistrzowsko skonstruowany, zagadkowy i przełomowy film Kurosawy. Nieoczekiwany sukces „Rashomona” na festiwalu w Wenecji w 1951 roku ułatwił japońskiemu kinu drogę na szczyt, a dla samego reżysera otworzył bodaj najważniejszą dekadę w karierze. Opowiadana przez chroniących się przed deszczem bohaterów historia bandyty, samuraja i jego żony fascynuje niejednoznacznością. Co wydarzyło się między tą trójką? Kto mówi prawdę? Upleciony z na przemian ekspresyjnych i impresyjnych momentów film to krytyka feudalnej Japonii (akcja dzieje się w XII wieku w Kioto) i zarazem komentarz do kraju pogrążonego w powojennym kryzysie. W „Rashomonie” filozoficzna spekulacja splata się z porywającą wizją przeszłości. Arcydzieło Kurosawy z Toshiro Mifune w roli głównej to wyprawa w głąb lasu w poszukiwaniu prawdy, która być może na zawsze pozostanie nieuchwytna.

23.11 Siedmiu samurajów
Najwspanialszy epos w historii japońskiego kina. „Siedmiu samurajów” zabiera nas w sam środek feudalnej, wyniszczonej wojnami XVI-wiecznej Japonii. Ubodzy wieśniacy szukają ochrony przed bandytami u równie ubogich roninów (wędrownych samurajów). Powstały w ten sposób sojusz dwóch stanów przejdzie próbę ognia, kiedy razem spróbują oni odeprzeć napad działających poza prawem rzezimieszków. Siłą „Siedmiu samurajów” jest precyzyjna, epicka, wypełniona szczegółami narracja, dzięki której poznajemy nie tylko tytułowych bohaterów, ale też całą wioskę: mikroświat, który lada moment może znaleźć się w zgliszczach. Okres zdjęciowy trwał aż 148 dni; w momencie premiery był to najdroższy z japońskich filmów. Ryzyko się opłaciło: duch przygody, kunszt bitewny i rozmach Kurosawy do dziś nie mają sobie równych.

29.11 Tron we krwi
Szekspir po japońsku? Legendarna adaptacja „Makbeta” w wykonaniu Kurosawy to mrożąca krew w żyłach wizja mieszająca europejskie źródła, azjatycki kontekst oraz autorski styl reżysera. Mroczna historia generała Washizu (Toshiro Mifune) oraz jego przenikliwej, podstępnej żony Asaji (Isuzu Yamada) to efekt przeniesienia na XVI-wieczną wyspę Hokkaido ponadczasowej tragedii o żądzy władzy oraz o cenie, jaką płaci się za zbrodnie popełnione w imię chorej ambicji. Kurosawa perfekcyjnie uzupełnia dramaturgię Szekspira (jak wspominał, „Makbet” był jego ulubioną sztuką Anglika) wyrafinowaną warstwą plastyczną inspirowaną teatrem nō oraz malowidłami tuszem (sumi-e) i ekspresyjnym wykorzystaniem świata przyrody, na czele z mgłą i deszczem. Donald Richie nazwał „Tron we krwi” dziełem „lodowatym” – jest to widowisko formalnie doskonałe, okrutne i przepiękne wizualnie.

6.12 Dersu Uzała
Połowa lat 70. zastała Akirę Kurosawę w trudnym miejscu. Reżyser, rozczarowany zarówno japońskim, jak i hollywoodzkim przemysłem filmowym, próbował popełnić samobójstwo. Ów gest był interpretowany jako przyznanie, że opuszczają go twórcze siły. Z tej perspektywy majestatyczne obrazy ussuryjskiej tajgi i prosta opowieść o zamieszkującym jej tereny myśliwym Dersu (tuwański aktor Maksim Munzuk) okazały się wybawieniem. Zrealizowany głównie za pieniądze Związku Radzieckiego i kręcony w rosyjskich plenerach na taśmie 70mm, „Dersu Uzała” jest oparty na książkach przyrodnika i etnografa Władimira Arsenjewa, które Kurosawa przeczytał kilka dekad wcześniej. Jeden z ulubionych tematów reżysera – relacja człowieka i natury, dawnych obyczajów i nowoczesności – znajduje tu malarskie, liryczne rozwinięcie. Zdobywca Oscara dla najlepszego filmu zagranicznego.

14.12 Ran
W momencie premiery „Ranu” Kurosawa miał 75 lat: wiek godny mistrza. Historyczny spektakl, oparty luźno na „Królu Lirze” i legendach o Motonarim Mōrim, został zamierzony przez reżysera jako ukoronowanie własnej drogi twórczej. W historii pana feudalnego Hidetory i jego trzech wiarołomnych synów odbija się być może historia samego filmowca: starzejącego się giganta kina, któremu trudno odnaleźć się w nowej rzeczywistości. I tym razem produkcja została częściowo sfinansowana przez zagranicznego producenta, dzięki czemu film mógł mieć wymarzony przez Kurosawę rozmach i skalę (praca nad scenariuszem trwała dekadę). W „Ran” każdy detal kolorystyczny, każdy element scenografii i kompozycji kadru, zostały zaplanowane z rozmysłem przez szukającego perfekcji reżysera. Efektem jest fresk, w którym spojrzenie z dystansu kontrastuje z rozdzierającym dramatem podzielonej rodziny.